காதல் பரிசு

கண்ணா, உன் மேனியிலே நான் கோலமிட்டேன் செழுங்கவிதை
கவிதையின் கருவாக நீ விதைத்திட்டாயே ஒரு விதை!

நம் அழகு ரோஜாவில் நாம் காண்போம் புது உலகம்
நம் காதற் பூமலர என்னுள் கனிந்திட்ட புதுத் திலகம்.

வசந்த வாசலிலே சுகந்தம் தரும் வரவு
கவலை மறந்தோட கொஞ்சும் பால் நிலவு.

மரத்தில் தொட்டிலிட காற்றில் அசைந்தாடும்
கனவில் தொட்டிலிட கருவாய் உருவாகும்!

மழலை முகம் கண்டு வீசிடுமே பூங்காற்று
மடியில் தவழ்ந்திடவே தென்றலொரு தாலாட்டு!

எங்கோ, கருங்குயிலின் மிதந்து வரும் சங்கீதம்
மெல்லிய தாலாட்டாய் என் கண்மணியின் காதோரம்!

மாம்பழச்சிட்டாக செம்மதுரப் பாலூறும்
மாதுளை இதழோரம் நல்மழலைத் தேனூறும்!

நம்மிருவரில் கொஞ்சமாய் சேர்ந்து அவ்விதயம்
நினைவு ததும்பிடவே சொர்க்கமாய் ஓர் உதயம்!

நலமாக, வளமாக மலர் தூய உறவு
நினைவோடு நடைபோட பிஞ்சுப் பூஞ்சிறகு!

இனிய நினைவுகளில் திகட்டும் ஒரு நினைவு,
இதமாய் இணைந்து வர நனவாகும் நம் கனவு!!

-சுமஜ்லா
.
.