(LPG) கேஸ் ட்ரபுளா?

“நான் கலெக்டரை பார்க்கணும்ங்க”

“என்ன விஷயம்மா? எதுக்கு பார்க்கணும்?”

“சிவில் சப்ளைஸ் சம்பந்தமா ஒரு புகார் இருக்கு! அவர்கிட்ட தான் நேர்ல சொல்லணும்!”

“தோ, அந்த ரூமுக்குள்ள போங்க டெபுடி கலெக்டர் இருப்பாரு! அவர்கிட்ட சொல்லுங்க!”

நேராக அந்த ரூமுக்குள் போனேன்.

“சார், LPG சிலிண்டர் சம்பந்தமா ஒரு புகார். நிர்ணயிக்கப்பட்ட விலையை விட கூடுதலா கேட்கிறாங்க”

“எந்த கேஸ்மா? எவ்ளோ கேட்கிறாங்க? என்னன்னு விவரமா சொன்னாத்தானே புரியும்!”

“சார், எங்களுடையது, ஹிந்துஸ்தான் பெட்ரோலியம் கேஸ், கேஸ் விலைக்கு மேல 30 ருபா கொடுத்தாதான் சப்ளை பண்ணுவேன், இல்லாட்டி கொடுக்க மாட்டேங்கிறாங்க! ஒரு சிலிண்டர் தான் அடிசனல் கிடையாது, அதனால என்ன விலை சொன்னாலும் கொடுத்துருவாங்கன்னு மிதப்பா பேசறாங்க”

“சொன்னது யாருமா? ஓனர் கிட்ட சொன்னிங்களா?”

“சார், ஓனர்கிட்டயே டைரக்டா நான் போன்ல பேசிட்டேன். அந்த போன் காலயும் ரெகார்டு பண்ணிட்டேன். இதோ போடறேன், நீங்களும் கேளுங்க!”



“பார்த்தீங்களா? நீங்க அவங்க மேல நடவடிக்கை எடுத்து, எனக்கு தக்க தீர்வு தரணும்! நாங்க பரவாயில்லை, காசு உள்ளவங்க, கொடுத்திடுவோம், ஆனா, கவர்ன்மெண்ட் இலவசமா கனெக்‌ஷன் கொடுத்திட்டு, இப்படி பண்ணினா, ஏழைங்க என்ன செய்வாங்க, சொல்லுங்க சார்!”

“சரிமா, உங்க புகாரை ஒரு பேப்பரில் எழுதி கொடுத்திட்டு போங்க”

“அதுமட்டுமில்லைங்க, நான் ஒவ்வொரு முறையும், இப்படி தட்டி கேட்கிறேங்கற காரணத்துக்காக, பாருங்க பில்லை; பில் போட்டு 5 நாளாச்சு, இன்னிக்கு தான் கொண்டு வர்ராங்க சிலிண்டர். ஒத்தை சிலிண்டர் வெச்சிருக்கோம்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டே இப்படி பண்ணறாங்க. அடிசனலும் சப்ளை இல்லங்கறாங்க!”

“சரி, நாங்க நடவடிக்கை எடுக்கறோம். அந்த பில் ஜெராக்ஸோட, உங்க போன் நம்பரையும் கொடுத்திட்டு போங்க!”

கொடுத்து விட்டு வந்தேன். இது நடந்தது, 2 ஜூலை 2008ல்.

ப்ளேயரில் நீங்கள் கேட்டது போல, எங்க ஏரியாவில் புக்கிங் ஆஃபீஸ் என்று ஒன்று வைத்துக் கொண்டு, இங்கு மார்க்கெட் பிடித்தார்கள். குடோன் 16 கிலோ மீட்டருக்கு அப்பால்! புக்கிங் ஆஃபீஸில் சட்டப்படி கேஸ் ஸ்டாக் செய்ய கூடாது. ஆனால், ஸ்டாக் செய்திருந்ததை நான் புகைப்படம் எடுத்து வைத்துக் கொண்டேன்! ஒரு இடத்தில் கேஸ் ஸ்டாக் செய்தால், ஃபயர் எக்ஸ்டிங்கிஷர், மணல் பக்கிட் முதலானவை இருக்க வேண்டும். அதுவும் இல்லை. இதெல்லாம் எனக்கு வலுவான பாயிண்ட்டுகள். இதை பெரிதாக்கினால், அவர் லைசன்ஸே கேன்சலாகி விடும்.

இரண்டு நாள் கழித்து, ராயல் கேஸ் ஓனர் போன் செய்தார், “அம்மா, என்னம்மா நீங்க, இப்படி செய்திட்டிங்க. நானும் ஒரு பாய்தாம்மா! நம்ம மாவட்டத்திலேயே நம்ம ஆளு (முஸ்லிம்) ஒருத்தருக்காவது தரணும்னு, ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு, அரசியல்வாதிகளைப் பிடித்து லைசன்ஸ் வாங்கினேன்மா! நீங்க புகாரை வாபஸ் வாங்கிக்கங்க! உங்களுக்கு நான் எல்லாத்தையும் சரி செய்து தர்ரேன்!”

“அப்ப நீங்க தான சார் எங்க வேணாலும் போங்கன்னு சொன்னிங்க! போக மாட்டோம்ங்கற தைரியம் தான?!”

“நடந்தது நடந்து போச்சு! இனிமே, நடக்காது, நீங்களும் இந்த வருஷம் ஹஜ்ஜுக்கு போறேன்றீங்க! எதுவும் மனசில வெச்சுக்காதீங்கம்மா!”

அடுத்த நாளே, சப் கலெக்டர் போன் செய்தார். அவர்களுக்குள் என்ன டீல் நடந்ததோ தெரியவில்லை,

“அம்மா, நான் சப் கலெக்டர் பேசறேன்மா! அவரும் பாய்! நீங்களும் பாய்! இரண்டு பேரும் சுமுகமா போயிட்டீங்கன்னா, எனக்கு ஒரு நாளைக்கு பிரியாணி கிடைக்கும்! என்னம்மா சொல்றீங்க! புகாரை வாபஸ் வாங்கிடுங்க!”

“சரி சார், நான் புகாரை வாபஸ் வாங்கிக்கிறேன். ஆனா, அதிக தொகை கேட்டதற்கு நீங்க என்ன நடவடிக்கை எடுக்கப் போறீங்க?”

“இனி, அவர் பில் தந்தா மட்டும் அதிக தொகை கொடுங்க! எவ்வளவுக்கு பில் தர்ராரோ, அந்த அமௌண்ட் மட்டும் கொடுத்திங்கன்னா போதும். நான் அவர்கிட்ட பேசிட்டேன்!”

நான் புகாரை வாபஸ் வாங்கிக் கொண்டேன்.

இது நடந்த போது, என் கணவர் கைவலிக்காக தினமும் பிஸியோதெரபி செய்து கொண்டு இருந்தார். அவரால், ஸ்கூட்டர் ஓட்ட முடியாமல் இருந்ததால், நான் தான் தினமும், ஸ்கூட்டியில் அவரை ஆஸ்பிடலுக்கு, அழைத்து போய் வந்து கொண்டு இருந்தேன்.

அன்று ஆஸ்பிடலில், அவரை டிராப் செய்து விட்டு, தனியாக நான் மட்டும் தான் கலெக்டர் அலுவலகம் சென்று புகார் கொடுத்தேன்.

பின்னால், அடிசினல் சிலிண்டர் தராமல், நமக்கு இழுத்தடித்து பிரச்சினை செய்வாங்க என்று அவர் பயந்து என்னை தடுத்தார். நான் தைரியம் சொல்லி, HP வெப்சைட்டில் போய், அடிசினல் சிலிண்டருக்கு புக் செய்து விட்டேன். கலைஞரின் இலவச கேஸுக்காக சிலிண்டர் சப்ளை செய்வதால், அடிசனல் தர சிறிது காலம் ஆகும் என்று எனக்கு மெயில் வந்தது. அதோடு விட்டு விட்டேன்.

அதன் பின், சிலிண்டருடன் எக்ட்ரா பில் எதுவும் தருவதில்லை. நானாக போனால் போகிறது என்று சிலிண்டர் தொகைக்கு மேல் பத்து ருபாய் மட்டும் டிப்ஸ் தருவேன். முன்பெல்லாம் ரொம்பவும் திமிர் பேசிய கேஸ் சப்ளையர், இப்போ, ரொம்ப மரியாதையோடு, பணிவாக வாய் பேசாமல் வாங்கி போகிறான்.

போன, நவம்பரில், அடிசனல் தருவதாக சொன்னார்கள். போய் கேட்டால், ருபாய் 3000 மதிப்புள்ள குக்கரோ, மிக்ஸியோ, கிரைண்டரோ, எதாவது ஒரு பொருள் வாங்கினால் தான் அடிசனல் என்று ஒரு லிஸ்ட்டை காட்டினார்கள்.

அப்போ, நாங்கள் ஹஜ்ஜுக்கு புறப்பட்டு கொண்டிருந்ததால், எனக்கு குக்கர் ஒன்று, அதுவும் இண்டக்‌ஷன் அடுப்பில் வைக்க, சில்வர் குக்கர் தேவைப்பட்டது. நான், 10 லிட்டர் குக்கர் வேண்டும் என்றேன். அது ஸ்டாக் இல்லை. ஒரு வாரத்தில் வந்து விடும் என்று சொன்னார்கள். நான் பார்ம் மட்டும் ஃபில்லப் செய்து கொடுத்து விட்டு ஒரு வாரம் கழித்து வந்து பணம் கட்டி பெற்றுக் கொள்கிறேன் என்று சொல்லிவிட்டேன்.

ஹஜ் கிளம்பும் வரை குக்கர் வரவில்லை. வேறு குக்கர் வாங்கி, நாங்கள் ஹஜ் போய் வந்துவிட்டோம். இப்போ, மீண்டும் கம்பெனியில் இருந்து போன் வந்தது, வந்து அடிசனல் வாங்கி கொள்ளுங்கள் என்று!

எல்லா பொருளும் எனக்கு இருக்கு, என்ன வாங்குவது என்று, நான் இரண்டு மாதமாக போய் அடிசனல் வாங்கவே இல்லை. இப்போ மீண்டும், கேஸ் கொண்டு வருபவரிடம் தூது அனுப்பினார்கள்,

“நீங்கள் பொருள் வாங்காவிட்டாலும் பரவாயில்லை, வந்து சிலிண்டருக்கான பணம் மட்டும் செலுத்தி பெற்றுக்கொள்ளுங்கள்” என்று!

சந்தோஷமாக, போய், போன ஏப்ரலில், பில் தொகை மட்டும் செலுத்தி, சிலிண்டர் பெற்றுக் கொண்டோம். பாக்கி சில்லரை நான்கு ருபாய்களை எண்ணி அவர் என் கையில் கொடுத்த போது, எனக்கு சிரிப்பு வந்து விட்டது.

ஆனால், எனக்கு தெரிந்தவர்கள் பலரும், பொருள் வாங்க காசில்லாமல், இன்னும் அடிசனல் வாங்காமலே இருக்கின்றனர்.

இப்போ சொல்லுங்கள், குட்ட குட்ட குனிவது நல்லதா? இல்லை சிறுமை கண்டு பொங்குவது நல்லதா?

-சுமஜ்லா.
.
.

Tweet