காலம் என்னும் கடலிலே!

சத்தியமாக எதிர்பார்க்கவில்லை, எனது போன பதிவான என்ன தலைப்பு வைப்பது? என்ற தலைப்பில் எழுதியிருந்த என் சொந்த கதை சோக கதைக்கு இத்துணை பின்னூட்டம் வருமென்று... உண்மையில் யார் இவ்வளவு பெரிய கட்டுரையை பொறுமையாக படிக்கப் போகிறார்கள் என்று தான் நினைத்திருந்தேன்.

அன்று வாழ்க்கையாக இருந்தது இன்று கதையாகி விட்டது. எனக்காக ப்ரார்த்தித்த எல்லா நல்ல உள்ளங்களும், வாழ்வில் எல்லா நலமும் வளமும் பெற்று, அவர்களுடைய எல்லா நாட்டமும் நிறைவேறி, என்றென்றும் சுகமாக மகிழ்வுடன் வாழ எல்லாம் வல்ல இறைவனை இருகரமேந்தி இறைஞ்சுகிறேன்.

அன்று அந்த நேரத்தில் என் டைரியில் எழுதி வைத்திருந்த கவிதையை, இப்போ வெளியிடுவது பொருத்தமாக இருக்கும் என்பதால், கீழே தந்திருக்கிறேன்.

காலம் என்னும் கடலிலே,
...வாழ்க்கை என்னும் படகிலே,
ஞாலம் முழுதும் தேடியே
...நீந்தி நீந்தி செல்லவே,

மஜ்ஹர் என்னும் துணைவனே,
...மனதில் நிறைந்த கணவனே
வழியில் இணைந்து மகிழவே
...வசந்தப் பூக்கள் பொழியவே,

லாஃபிராமா பைங்கிளி
...காதல் பரிசாய் உதித்திட
கதைகள் பேசும் கண்மணி
...கண்டு நாங்கள் களித்திட

இன்பம் கொண்ட வேளையில்
...துன்பம் கண்டதில்லையே
சோகம் தொடரும் என்று நான்
...கனவும் கண்டதில்லையே!

வானம் உருண்டு திரண்டதே
...படகில் மழையும் பொழிந்ததே
இன்பமான படகது
...கண்ணீரிலே நனைந்தது.

தண்ணீரிலே நிறையல
...கண்ணீரிலே நிறைந்தது
தத்தளிக்கும் படகிலே
...தவிக்கும் மனமும் அழுதது!

கரையும் தெரியவில்லையே,
...வழியும் புரியவில்லையே!
இறையின் அருளைக்கொண்டுதான்
...எதுவும் எங்கும் நடக்குது.

காதல் கணவன் கஷ்டத்தில்
...பங்கு கொண்டு உதவவே
காலம் செல்ல செல்லவே
...கஷ்டம் விலகிச்சென்றது.

சலனமில்லா குளத்திலே
...கல்லை வீசி எறிந்திட
மீண்டுமொரு கலக்கமே
...மீள வழி தெரியல.

நட்புக் கொண்ட உள்ளங்கள்
...நல்ல நல்ல இதயங்கள்,
இறைவன் அனுப்பி வைத்திட
...இன்பம் மீண்டும் கிடைத்தது!

புதிய வாழ்வு பிறந்தது,
...புன்னகையும் பிறந்தது!
துன்பம் மறைந்து விலகிட,
...மனங்கள் இணைந்து நிறைந்தது!!

-சுமஜ்லா
.
.

Tweet